Jak używać kilku zakresów równocześnie

Arkusze Google pozwalają na operowanie na tabelach. W ten sposób możemy sklejać kilka zakresów rozrzuconych po naszym pliku w różnych zakładkach. Możemy nawet operować na kilku zakresach z kilku plików równocześnie.

Zapis klamrowy {} mówi, że w środku znajduje się zbiór zakresów, które będą czytane jako jedna tabela.

={A2:A6;C2:C6}

Zapis typu ={zakres1;zakres2;zakres3} z rozdzieleniem przy pomocy średnika mówi, że nowy zakres zostanie stworzony z ułożenia trzech zakresów jeden nad drugim. Natomiast jeśli chcemy zakresy układać obok siebie, powinniśmy użyć znaku \ , czyli formuła

={zakres1\zakres2\zakres3}

stworzy nam trzy zakresy ułożone obok siebie w kolejnych kolumnach. Warunkiem by zadziała jest to by zakresy miały taką samą wysokość.

Widać jak przy pomocy jednej formuły możemy poprzestawiać całe grupy kolumn czy zakresów. Dane możemy pobierać z tego samego arkusza, jak również z innego arkusza, a nawet innego pliku. Wówczas zamiast prostego adresu zakresu wstawiamy komendę IMPORTRANGE które przywoła nam odpowiedni zakres.

Możemy również mieszać sposoby łączenia i składać całe matryce.

={zakres1;zakres2\zakres3}

W ten sposób najpierw wrzucamy najpierw zakres1, potem pod nim zakres2 i na prawo od zakres2 umieszczamy zakres3. Jednak żeby funkcja zadziałała poprawnie, nowy poskładany zakres musi mieć kształt prostokątny – bez pustych wierszy.

Co z tym zrobić dalej?

Na pierwszy rzut oka to się może wydawać trywialne, ale zapis klamrowy przydaje się bardzo często, gdy współdzielimy dane i nie możemy sobie ot tak dodawać, odejmować kolumn.

W zapisie klamrowym możemy też umieszczać funkcje których wynikiem jest powstanie zakresu – np. IMPORTRANGE, ARRAYFORMULA. FILTER